یه چند وقتیه شبکه اصفهان داره سریال اوشین رو پخش می کنه . اونایی که هم سنو سال من یا بزرگتر باشن این سریال یادشونه . مقتی این سریال پخش می شد ( با اسم اصلی سالهای دور از خانه ) من تازه رفته بودم دبستان ، نمی دونم اول بودم یا دوم ولی خوب خیلی کوچیک بودم .یادمه اون موقع سراسر هفته مردم منتظر بودن تا شنبه بشه و تلویزیون اوشین بذاره . آخه اون موقع تنها سریال و حتی می شه گفت تنها برنامه تلویزیون خمهوری اسلامی همین اوشین بود که هفته ای یه بار اونم شنبه ها پخش می شد . و توی زمان پخشش یه تاثیری شبیه به همین تاثیری که الان "شبهای برره" رو جامعه گذاشته ، گذاشته بود .اگه می بینید حالا پولهای برره اومده ، اون موقع هم جوراب و بشقابهایی با عکس اوشین وارد بازار شد .

حالا که بعضی وقتا توفیق اجباری نصیبمون می شه و این سریال رو که هر شب هم پخش می شه میبینم ( البته بیشتر فقط صداشو می شنوم) یاد دوران بچگی می افتم . از مضمون سریال چیزی یادم نیست ، ولی بعضی اسامی بدجوری منو یاد اون وقتا می ندازه : اوشین ، ریوزو ، تاکشی ، کایو و ...

وقتی دقت کردم دیدم اغلب کسایی که این سریال رو تماشا می کنن به خاطر محتواش نیست، که ، به نظرم اصلآ محتوایی هم نداره ؛ بیشتر به خاطر یادآوری دوران گذشته این کارو می کنن که اونا رو میبره به حدود 20 سال پیش . مخصوصآ اونایی که اون موقع یه کم بزرگتر بودن و احتمالآ خاطرات یبشتری با این سریال دارن . این جوریه که اوشین هم برای ما تبدیل به یه حس نوستالژی می شه . " یاد باد آن روزگاران یاد باد ... "