.:: پرسه ::.

روزمرگی های مد ( MED )

.:: پرسه ::.

روزمرگی های مد ( MED )

من آمده ام

خب، خب، خب. بالاخره من برگشتم. (به شیوه مصاحبه های فوتبالیست های ایرانی* بخونید) بعد از یه مدت دوری از میادین به علت مصدومیت، حالا به تمرینات تیمم (فضای وبلاگم) برگشتم. در حال حاضر به 80% آمادگی رسیدم و 30% بقیه (به سبک علی پروین) رو هم به زودی به دست میارم و با آمادگی کامل پا به میادین میذارم.

نه که نبودم، بودم . حرفی برا گفتن نداشتم. اغلب اوقات هم از توی سازمان کانکت میشدم. اونجا هم از بالا چک میکنن که به چه سایتهایی سر زدیم. اگه آدرسی رو باز کنیم که فیلتر باشه، میفهمند و این برای ما که هنوز قرارداد رسمی نداریم، یه کم خطرناک میشه. ولی اونجا خوراکمون شده "گوگل ارث". سرعت اینترنت سازمان واقعآ عالیه. گوگل ارث هم به طور کامل با کاری که اونجا انجام میدیم در ارتباطه. هم از بالا شک نمیکنن، هم اگه کسی اومد بالا سرم فکر میکنه دارم کار میکنم. الان تقریبآ تمام شهرهای بزرگ دنیا رو توی حافظه کامپیوتر دارم. البته کارمون اونجا زیاد نیست، عملا نصف ساعات کاری رو بیکار هستیم، ولی خب، احتیاط هم لازمه. توی محیط های اداری زیرآب زن زیاده. واقعآ زیاده ها. به هیچ کس نمیتونی اعتماد کنی. هنوز هیچی نشده این شایعه تو کل سازمان پیچیده که من با رئیس شهر سازی فامیل هستم. میدونم از کجا آب میخوره ولی نمی تونم کاریش بکنم.

اوایل محیط کاری برام خیلی خسته کننده بود، جز 4-3 نفر که از قبل میشناختم، با کسی در ارتباط نبودم. ولی حالا چند تا دوست خوب پیدا کردم، که هم سن و سال خودم هستن و مثل من تازه مشغول به کار شدن. افرادی که اونجا کار میکنن رو میشه به 2 بخش تقسیم کرد. یه عده که خیلی وقته اونجا هستن و سابقه کاری بیش از 10 سال دارن. معمولآ افراد میان سال هستن و خب آبشون با ما توی یه جوب نمیره. و یه عده که مثل من جزو تازه کارها هستن. همه تقریبآ همسن هستیم و حرف هم دیگه رو بهتر میفهمیم. از وقتی که این افراد جدید استخدام شدن، سیستم کاری از دستی به کامپیوتری تغییر کرده، سرعت و کیفیت کار بالاتر رفته ولی مشکل اینجاست که قدیمی ها (که معمولآ نمیتونن با کامپیوتر کار کنن) براشون سخته با سیستم جدید تطبیق پیدا کنن و این یه کم برای ما دردسر ایجاد میکنه. زمان میبره تا به نسل جدید اعتماد پیدا کنن و همه کارها رو دست ما بسپرن.

چند تا کار آموز هم هستن که برای گذروندن دوره کار آموزی میان اونجا. روزا اگه وقت داشته باشم (به سفارش مدیر آتلیه) بهشون اتوکد سه بعدی درس میدم. بنده خداها مثلآ برای کارآموزی اومدن اونجا، رشته شون هم معماریه، اما عملآ اونجا فقط پادویی میکنن. نامه ها و صورت جلسه ها رو پاکنویس میکنن، تایپ میکنن. از نقشه ها زیراکس میگیرن، از دبیر خونه نامه میگیرن و به دبیر خونه نامه تحویل میدن. جز اون یکی-دو ساعتی که بهشون اتوکد یاد میدم، بقیه وقتشون تلف میشه. بچه های با استعدادی هم هستن، ولی از این کار آموزی تنها چیزی که یاد نمیگیرن کاره.

راستی، با سهمیه بندی بنزین چیکار میکنین؟ خیابونا خلوت شده، نه؟ من از خونه تا محل کار رو با ماشین نیم ساعته میرفتم، الان شده 20 دقیقه. شنیدم خیابونای تهران خیلی خلوت تر شده و هواش هم تمیزتر، درسته؟ من که 50هزار تومن دادم یه کارت سوخته اضافه گرفتم. مشکل کمبود بنزین ندارم. کارتش تقلبی نیست، ولی رسمی هم نیست. از یه آشنا توی وزارت نفت گرفتم. هر کی بخواد پولشو میده و یه کارت اضافه میگیره (که البته این کار قانونی نیست). 100 لیتر بنزین در ماه برای من خیلی کم بود، حالا اگه صرفه جویی کنم میتونم با همین 200 لیتر سر کنم. تا ببینیم خدا چی میخواد. 
 
* : تا حالا به مصاحبه های این فوتبالیست ها توی تلویزیون دقت کردین؟ همشون عین هم حرف میزنن. دایره لغاتشون خیلی محدوده. تقریبآ همه از یه کلمات خاص در یک غالب بندی خاص توی جمله استفاده میکنن. در واقع یک نوع کلیشه رایج نه؟  
نظرات 8 + ارسال نظر
از زندگی سه‌شنبه 12 تیر 1386 ساعت 09:48 ب.ظ http://ahmadnia.net

سلام ! خوش اومدین :) این نکته ی کارت اضافه هم خیلی جالب بود !‌ و همچنین این که فوتبالیست ها از یه کلمات خاص و قالب بندی محدود استفاده می کنن. به نظرم همینطوره و البته باید دید علت اش چی می تونه باشه !

آونگ خاطره های ما سه‌شنبه 12 تیر 1386 ساعت 10:33 ب.ظ

پرسه جان سلام و التماس دعا
کارت سوخت بخوام بخرم از کی بخرم؟
سوالم جدیه ها
و خوب کردی که برگشتی قبراقی و سرحالی از نوشته هات معلومه

شهره چهارشنبه 13 تیر 1386 ساعت 12:27 ق.ظ http://www.azkhodbakhisch.blogspot.com/

مد عزیز غیبتت خیلی طولانی شده بود . دلمون تنگ شد. چه جالبه که اتوکاد در س میدی . من هم اتوکاد یاد گرفتم البته کلی سال ازش گذشته دیگه باحتمال قوی آپ تو دیت نیستم . این جریان کارت اضافه بنزین هم برام خیلی جالب بود . مشکل فوتبالیستها هم اینه که مخشون مثل توپ فوتبال گرده زود به آخر منبع لغاتشون میرسن و بعد دوباره از اول شروع میکنن . البته با عرض پوزش امیدوارم جسارتی به ورزشکاران و فوتبالیستها نکرده باشم . سبزباشی .

نورا چهارشنبه 13 تیر 1386 ساعت 09:16 ق.ظ

نه بابا ...چه ارامش و پاکی هوایی مهندس؟ فقط کرایه ها سر به اسمون گذاشته...خوش به حالتون که حداقل تو اصفهان تاثیر داشته....راستی مد جان میدونی من دوتا از ارزو های اینترنتیم چیه؟ :) اینه که اول بتونم یه بار بدون فیلتر برای اوللین بار برم تو سایت ارکات و تمام کسایی رو که دلم میخواد سرچ کنم و عکساشونو ببینم !!!!! دوم هم این که با همین گوگل ارثی که تو گفتی برم کلی جای مختلف رو ببینم ..واقعا این دوتا واسم شده ارزو !!!!!!!!

ارزوهای بیخودی دارم نه ؟ :)))))))))

آونگ خاطره های ما جمعه 15 تیر 1386 ساعت 01:03 ق.ظ

ای من به فدای تو داداش با معرفت
شد شد ، نشد هم فدای سرت عزیز
ممنونم همین که داداش به این خوبی دارم من رو به عرش می بره
اگر احیانا؛ موفق شدی ( بازم میگم خودت رو تو دردسر و زحمت ننداز ) اگر جور شد برام شماره حسابت رو ایمیل کن منم آدرس رو برات می فرستم
قربانت
مینو

آویسا جمعه 15 تیر 1386 ساعت 10:07 ب.ظ http://avysa.blogfa.com

خوشحالم که محیط کارتو دوست داری و از همه مهمتر همکارهای خوب داری.

از زندگی چهارشنبه 27 تیر 1386 ساعت 07:11 ق.ظ http://ahmadnia.net

آقا چرا عکس نوستول نمی ذارین؟! اینم دعوت ! خوبه ؟ :)

بایرامعلی چهارشنبه 27 تیر 1386 ساعت 11:03 ب.ظ http://www.bayramali.blogfa.com

خوش اومدید دوست عزیز. منتظر حضور پرشکوه شما در دنیایی مجازی هستیم. این بازی عکس بچه گی هم دعوتی نیست آقا. اگر عکس دارید بسم الله.. :)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد